مظلومیت علی
بسم الله الرحمن الرحیم
من احمد بن شعیب ابو عبد الرحمان نسائی ،قاضی حافظ مولف کتاب سنن {معروف به سنن نسائی یا المجتبی یکی از کتاب های شش گانه کهن حدیثی اهل سنت}هستم درسال 215 قمری در نساء خراسان به دنیا آمدم در سال 303 قمری در راه محبت به علی {علیه السلام }شهید شدم من شافعی مذهب هستم
سرنوشت من در دمشق رقم خورد در آنجا نا آگاهان کینه ورز نسبت به علی {علیه السلام}فراوان بودند در دمشق از من پرسیدند احادیثی از فضائل معاویه نمی گوئی؟ گفتم آیا به آن همه روایاتی که به دروغ درباره اش ساخته اند تا وی را هم ردیف علی {علیه السلام}کنند راضی نیستید تازه می خواهید احادیثی در برتری اش جعل شود؛ چه بگویم جز اینکه پیامبر(صلی الله علیه و سلم ) فرمود خدایا هرگز شکمش{معاویه} را سیر نکن. اهل دمشق مرا به شدت کتک زدند و از مسجد بیرون انداختند من در مکه در اثر همین جراحات از دنیا رفتم {ولی قبل از مرگم } کتاب خصائص امیر المومنین علی بن ابی طالب {علیه السلام}را نگاشتم تا شاید خداوند آنان را با این کتاب هدایت شوند.
منابع اهل سنت:
جمال الدین یوسف مزی (تهذیب الکمال ج1 وص 328ص 338 وص339)
کتاب تهذیب التهذیب ج1ص36
تاج الدین سبکی(طبقات الشافعیه ج3 ص16) و ابن خلکان(وفیات الاعیان ج1ص77) و اسنوی(طبقات الشافعیه ج2 ص268 رقم الترجمة 1163) و ذهبی(تذکرة الحفاظ ج2 ص699 ).
علماء اهل سنت درباره من چنین می گویند:
تاج الدین سبکی :از استادم ابوعبدالله ذهبی پرسیدم آیا مسلم بن حجاج {مولف کتاب صحیح مسلم }به حدیث آگاه تر است یا نسائی؟گفت نسائی. پدرم که مقام پیشوایی {درحدیث }دارد هم این مطلب را تایید کرد
کتاب طبقات الشافعیه ج3 ص14
دارقطنی :هیچ کس را بر نسائی مقدم نمی دارم .
تهذیب الکمال ج1 ص334 .تاریخ الا سلام :وفیات (301-310ق)ص108
ابوعلی نیشابوری :نسائی بدون تردید در حدیث شناسی پیشواست.
تهذیب الکمال ج1 ص333 .تاریخ الا سلام :وفیات (301-310ق)ص108
ذهبی : نسائی در شناخت احادیث و رجال از مسلم {صاحب صحیح مسلم }و ابو داود {صاحب سنن}وترمذی { صاحب سنن} ماهرتر است.
سیر اعلام النبلاء ج14ص133 رقم ترجمة 67
ابن حجر عقسلانی (اهل سنت) درباره کتاب من چنین می گوید:
کتاب خصائص شامل ترین کتاب حدیثی در مناقب علی {علیه السلام}است که که با سندهای خوب توسط نسائی نگاشته شده است...در حق هیچ کدام از اصحاب پیامبر (صلی الله علیه و سلم )به اندازه امام علی {علیه السلام}فضائل و مناقب ،با سندهای خوب نقل نشده است.
فتح الباری بشرح صحیح البخاری ج7 کتاب فضائل الصحابه،ص61وص71